jesteś na stronie klasztoru Fioretti
Album można zinterpretować następująco: jest prośbą do Tego (Psalm 142), który mieszka w naszym sercu (Ty, co mieszkasz sam) i jest najważniejszy (Tylko Ty) , aby dodawał nam sił (Panie, dodaj sił), w odnajdywaniu ciszy (Pragnienie), mocą swego Słowa (Panie tak bliski), aby opuścić to, co w życiu wygodne (Namioty). Przykładem takiego dążenia jest Franciszek (Asyż) i Maryja (Pani Aniołów), którzy pomagają dojść do dnia chwały (Nadejdzie). Płyta utrzymana jest w spokojnym nastroju (pop, ballady) z wyjątkiem piosenki Namioty, którą charakteryzuje klimat rockowy. Po raz pierwszy do nagrania został zaproszony obój. W Psalmie 142 wykorzystano recytację w języku Suahili. Skład nagrywającego zespołu przedstawiał się w następujący sposób: br. Krystian Gardian – śpiew, br. Piotr Odój – śpiew, br. Marcin Drąg – śpiew, br. Piotr Dąbek – śpiew, gitary, br. Adrian Wojciechowicz – gitara solowa, instrumenty klawiszowe; br. Tomasz Trawiński – trąbka; br. Jakub Pałuska – gitara basowa; br. Arkadiusz Dąbek – perkusja; br. Paweł Grządziel – akustyk. Gościnnie z zespołem nagrywali: Ewa Kieres – obój; Barbara Gruszczyńska – skrzypce; br. Raymond Owinda Ogutu – recytacja.